Het mooie aan schoolbegeleiding

Als trainer begeleidt ik kinderen die ent even iets meer nodig hebben. Per kind verschilt het einddoel. De een heeft begeleiding nodig om te leren luisteren, de ander om met klasgenootjes om te gaan of om emoties te reguleren.

Zo begeleidde ik een jongetje, A. van vijf jaar oud. Hij liep vast op regulier onderwijs, werd snel boos en kon niet goed functioneren in de groep. De leerkracht kon het jongetje niet voldoende begeleiden en aandacht geven in een klas met nog 20 andere kinderen. In het begin was het echt aftasten om te kijken wat A. nodig had. Het jongetje had een trauma opgelopen in het verleden. Om het minste en geringste kon hij heel boos reageren als anderen niet luisterden naar hem of als hij gecorrigeerd werd. Hij is regelmatig naar huis gestuurd omdat hij onhandelbaar was.

Als trainer is het dan de uitdaging om zo’n jongetje bij te staan en zijn vertrouwen te winnen. Door geduld, coaching en positieve bekrachtiging bouw je een band op. Door dagelijks steeds dezelfde structuur te bieden met dezelfde benadering en afspraken, zag ik dat A. hier baat bij had. Hij werd rustiger, kon beter naar een ander luisteren en kon beter zijn emoties de baas blijven. Het was fijn dat er een goede samenwerking was met de leerkracht, de school en andere betrokkenen. We hadden korte lijntjes en voerden regelmatig overleg met elkaar.

Dankzij de een-op-een begeleiding, die de leerkracht stapsgewijs heeft overgenomen, is het doel bereikt. A. gaat nu weer zelfstandig naar school. Mooi om te zien dat door middel van schoolbegeleiding iemand toch op zijn eigen school kan blijven, bij zijn eigen vriendjes en in de vertrouwde omgeving. Daar doen we het voor!