Alice en Rochelle helpen kinderen hun achterstand al vroeg inlopen

Als je als peuter een ontwikkelingsachterstand hebt, dan is het het mooist als je die zo snel mogelijk inloopt. Daarom is er nu het Speelplushuis in Zoetermeer. Kinderen tussen 2 en 4 jaar die wat meer ondersteuning nodig hebben, krijgen die daar. In een samenwerking tussen kinderopvang en jeugdhulp van gro-up.

“Dat ik geen witte jas aan heb. En niet op een klapbord allemaal dingen zit te opschrijven”, antwoordt Rochelle op de vraag wat de grootste verrassing is van mensen die haar voor het eerst zien. Rochelle is jeugdhulpverlener bij gro-up. Nu op het Speelplushuis. Ze zit naast Alice, pedagogisch medewerker bij gro-up. Ook over haar werk zijn wat vooroordelen. “We zijn niet de hele dag bezig met alleen maar de kinderen knuffelen. En we hoeven ook niet elke minuut iemand te troosten.” Oké, duidelijk wat de misverstanden zijn, maar wat doen Alice en Rochelle dan wel? “Kinderen met een achterstand ondersteunen”, zegt Alice. “Zodat ze straks zonder achterstand naar de basisschool kunnen.”

Alice: “Kinderen van 2 tot 4 jaar krijgen op het Speeltaalhuis (de naam voor peuteropvang in Zoetermeer) het speelgoed en de activiteiten die zorgen voor de beste ontwikkeling. Maar sommige kinderen zijn daar nog niet aan toe. Voor hen zijn we het Speelplushuis gestart.”

Rochelle: “Het JGZ (Jeugd Gezondheid Zorg) ziet de kinderen van Zoetermeer. En kan inschatten hoe het met de ontwikkeling is gesteld. Kinderen die extra ondersteuning nodig hebben op hun groeipad krijgen van het JGZ een zogenoemde indicatie. Zij komen naar het Speelplushuis.

A: “Op het Speelplushuis zijn minder kinderen. En zij krijgen minder prikkels van de ruimte. Ook het programma is rustiger. Als we ’s ochtends in de kring beginnen, is dat een moment om even rustig te worden. We bieden dan geen auto's of blokken aan, maar speelmateriaal om rustig mee te spelen. Bovendien hebben we de expertise van jeugdhulp erbij.”

R: “Dat betekent dat er meer focus is op het gedrag van kinderen. In de jeugdhulp gaan we daar dieper mee aan de slag dan in de kinderopvang. Die verdieping brengen we ook naar het Speelplushuis. Zo maak ik een signaleringsplan van ieder kind. Dat kan ik met mijn kennis makkelijker doen dan een pedagogisch medewerker.”

A: “Nog een verschil is de tutor. Die geeft de kinderen extra aandacht. Een-op-een of in kleine groepjes. Dat gebeurt op het Speeltaalhuis een dag en bij ons twee dagen in de week.”

R: “Er was een kind dat nooit ging zitten als dat de bedoeling was. Niet in de kring, niet aan tafel. En nu snapt hij dat dat wel.”

A: “De truc was om het onnodige te skippen. Bij een kringmoment heb je de hele groep even bij elkaar. Dan is het verleidelijk als pedagogisch medewerker om gelijk van alles met de groep te doen. En dat betekent veel prikkels. Daarom houden wij het kringmoment klein.”

R: “We doen het samen met de ouders. Daarom gaan we regelmatig op huisbezoek. Elke dag krijg je een foto in de ouderapp met een kort verhaal over de activiteiten op de groep. Ook willen we graag dat ouders meedoen aan de activiteiten.”

R: “Poeh. Dat is wel een lastige, omdat het per kind verschilt. Niemand ontwikkelt zich in hetzelfde tempo. Soms lijkt het of een kind achterloopt, maar dan haalt het binnen een paar weken weer in. Pedagogisch medewerkers hebben wat dat betreft vaak een beter beeld. Want zij hebben verschillend gedrag al vaker gezien. Dus als je twijfelt: overleg altijd met een professional.”

A: “Als de kinderen ontspannen weggaan. En ik het idee hebt dat ik ze ook wat bijgebracht heb. Dat Kan ook iets kleins zijn. Als een kind eindelijk contact gelegd heeft, bijvoorbeeld. Of een kind dat opbloeit na een knuffel.”