Wetenschappelijke onderbouwing Kijk op groei

Een kind ontwikkelt zich niet in een vacuüm, maar in het gezin en de buurt waarin het opgroeit. Een kind staat in constante wisselwerking met de mensen om zich heen en wordt direct of indirect beïnvloed door de verschillende leefomgevingen waarin het opgroeit (Model van Bronfenbrenner). Ervaringen die kinderen opdoen buiten het gezin hebben veel invloed op hun ontwikkeling. Zo oefenen en ontdekken ze grenzen en (nieuwe) mogelijkheden. Ze ontwikkelen een eigen identiteit. Hoe meer verschillende contacten, relaties en leefomgevingen, des te meer een kind kan leren (NJi, 2010; NJi, 2022a; NJi, 2022b; Model van Bronfenbrenner, 1994). Door verbindingen te leggen in de leefomgeving van kind en gezin, verrijken we de buurt. Op deze manier is er meer betrokkenheid en dit werkt drempelverlagend in het contact. Op deze manier is er meer betrokkenheid tussen kind, gezin en buurt. Dit is waar gro-up voor staat. We investeren in de verbindingen tussen alle mensen in de leefwereld van kind en gezin. Zo dragen we bij aan een stevige pedagogische basis, waardoor ouders steun ervaren in de opvoeding. Hierdoor zullen zij de opvoeding als minder zwaar ervaren. De uitdagingen in het opgroeien en opvoeden worden sneller 'normaal’ gevonden en er wordt gemakkelijker over gesproken. Zo zorgt ‘normaliseren’ voor minder uitsluiting en stigmatisering, wat de kansengelijkheid bevordert. We creëren de ideale omstandigheden voor kind, gezin en buurt, zodat kinderen kansrijk kunnen opgroeien en het mooiste uit zichzelf kunnen halen.

De ideale omstandigheden Samen met gezin en buurt creëren we de ideale omstandigheden voor kinderen om in op te groeien. Om dit goed te kunnen doen, is het belangrijk dat we de ontwikkeling van een kind binnen een bredere context proberen te begrijpen en beïnvloeden (NJi, 2010). Deze bredere context vormt de pedagogische basis en bestaat uit alle contacten, sociale relaties en leefomgevingen die bijdragen aan het opvoeden, opgroeien en ontwikkelen van kinderen (NJi, 2022a). gro-up versterkt de pedagogische basis van een kind door in te zetten op de beschermende en versterkende factoren voor kind, gezin en buurt, bijvoorbeeld door verbindingen te leggen tussen de verschillende leefomgevingen in het leven van een kind (NJi, 2018; NJi, 2022a). Dit doen we middels onze zes bouwstenen: positief, krachtgericht, integraal, outreachend, sociaal netwerkend, wetenschappelijk onderbouwd.

Langlopend onderzoek naar de ontwikkeling van kinderen laat positieve resultaten zien in het welbevinden op latere leeftijd, wanneer zij opgroeien in een ondersteunend netwerk. Volgens de Nieuw-Zeelandse longitudinale Dunedin Study -onderbouwd op basis van 45 jaar onderzoek- zijn kinderen met een stevig sociaal netwerk later in hun leven gezondere en gelukkigere mensen (Schaefer et al, 2017). Andere positieve effecten van een stevig sociaal netwerk zijn:

• duurzame goede gezondheid (fysiek en mentaal)
• beter kunnen omgaan met stress (Ozbay, Fitterling, Charney, Southwick, 2008)
• meer kans op schoolsucces (Putnam, 2000)
• meer zelfvertrouwen (Lerner, Almerigi, Theokas, Lerner, 2005)
• betere sociale competenties (Lerner, Almerigi, Theokas, Lerner, 2005)
• meer empatisch en prosociaal gedrag (Hrdy, 2016)

Vergelijkbare effecten zijn gevonden bij kinderen met een hoog risico op ontwikkelingsproblemen, omdat zij steun ervaren van andere belangrijke volwassenen dan hun ouders (Werner, 1993). Naast de positieve effecten op de fysieke en mentale gezondheid van kinderen en ouders, blijken er uit onderzoek ook economische voordelen voor de maatschappij (Werner, 1993). Wanneer we inzetten op het verrijken van de buurt en de betrokkenheid van mensen uit de omgeving, vergroot dit het welbevinden van ouders en hun kinderen. De samenredzaamheid in de buurt neemt toe, oftewel de collectieve veerkracht wordt groter (NJi, 2022b). Hierdoor is er minder (specialistische) zorg nodig en nemen de zorgkosten af. Ook kunnen kinderen/jongeren die écht specialistische zorg nodig hebben dit (tijdig) krijgen.