Bijlage 2: Onderbouwing voor de keuze van de zes bouwstenen

Een positieve benadering van het gedrag is veel onderzocht en goed onderbouwd. Het wordt door het Nederlands Jeugdinstituut (NJi, 2018) als een van de tien beschermende factoren genoemd voor een positieve ontwikkeling van de jeugd (NJi, 2013, p. 19). ‘Om hun sociaal gedrag te versterken is van groot belang dat kinderen erkenning en waardering krijgen voor positief gedrag. Positieve bekrachtiging bepaalt de motivatie van de jeugdigen om het gedrag in de toekomst te herhalen. Sociale bekrachtigers zijn essentieel voor het ontwikkelen van positief gedrag en kunnen afkomstig zijn uit het gezin, de school, de vriendengroep en de gemeenschap waartoe de jeugdige behoort.’ Door het gedrag positief te benaderen en te bekrachtigen vergroten we de motivatie van onze doelgroep om te leren en zich te blijven ontwikkelen (dat wordt ook 'groeimindset’ genoemd). De link tussen positieve bekrachtiging en motivatie is binnen verschillende settings en met verschillenden groepen mensen (van jonge leerlingen tot werknemers) aangetoond (Rodriquez, B. J., & Sprick, R. (n.d.), 2019; Wei, L. T., & Yazdanifard, R., 2014; Diedrich, J. L., 2010).

Omdat competenties (sociaal, emotioneel en gedragsmatig) ook een van de beschermende factoren is (NJi, 2018), heeft dit onze focus. Het versterken van eigen competenties of krachten is cruciaal voor de zelfredzaamheid van jongeren (Laffra, J., & Nikken, P., 2014).

Het model van Bronfenbrenner (Crawford, M., 2020) laat ons zien hoe een integrale blik op de ontwikkeling van het kind, niet alleen vanzelfsprekend maar ook noodzakelijk is. Een ‘vacuüm aanpak’ (focus alleen op het kind) kan nooit tot duurzame effecten leiden, omdat een kind in constante wisselwerking staat met zijn/haar omgeving.

We zijn proactief, toegankelijk en laagdrempelig in het stimuleren van de verbinding tussen ons en kind, gezin en buurt. We leggen ook onderlinge verbindingen tussen de systemen in de omgeving van het kind (Bohn Stafleu van Loghum, 2018; Movisie, 2017).

Aandacht voor de wisselwerkingen binnen en tussen systemen heeft een centrale plek in het model van Bronfenbrenner. ‘Sociaal netwerkend’ betekent dat we deze (formele en informele) **verbindingen **positief proberen te beïnvloeden en te versterken. Met als doel een ondersteunend netwerk rondom het kind en het gezin en binnen de buurt te bouwen. Een ondersteunend netwerk is een voorwaarde voor preventieve aanpakken en duurzame effecten van interventies. Het leidt tot meer zelfredzaamheid en minder afhankelijkheid van verschillende welzijns- en jeugdzorginstanties. (Mameren-Broers, S. van, der, N. L. van, & Beek-Westerink, H. ter., 2023)

Door evidence-based en practice-based te werken, kunnen we gerichter inzetten op kind, gezin en buurt. Ook helpt deze kennis om tijdig te signaleren, de juiste interventies in te zetten (preventief), duurzame effecten te behalen en op lange termijn kostenbesparend te zijn.
Door samenwerkingen aan te gaan met universiteiten, hogescholen en academische werkplaatsen dragen we bij aan kennisontwikkeling rondom kind, gezin en buurt. Door gebruik te maken van recente inzichten en kennis, kunnen we onze aanpakken blijven verbeteren om effectieve begeleiding te blijven bieden aan kind, gezin, buurt. Het team Onderzoek en & Ontwikkeling heeft als één van de kerntaken om op de hoogte te blijven van wetenschappelijke ontwikkelingen.